Κνωσός, Ιστορία και Μυθολογία της Κνωσού
Η Κνωσός είναι προφανώς μια από τις πιο εντυπωσιακές αρχαιολογικές τοποθεσίες που μπορείτε να επισκεφθείτε στη σημερινή Ελλάδα. Ήταν μια φορά το κέντρο ενός από τους πιο ισχυρούς πολιτισμούς του αρχαίου κόσμου και μέσα από τις ανασκαφές, τη μυθολογία και την ιστορία της μας λέει την ιστορία του λαού της, της ηγέτες της Θάλασσας: τους Μινωίτες.
Ο πιο διάσημος βασιλιάς της Κρήτης, ο Μίνωας, ήταν αυτός που έδωσε στο σύνολο του πολιτισμού και το όνομα του. Μίνωας μπορεί πράγματι να ήταν πολλοί βασιλιάδες, αλλά η παράδοση θεωρεί ότι ήταν γιος του Δία και ένας μεγάλος ηγέτης , στη ζωή ως το θάνατο του.
Μυθολογία: Ο Μίνωας ήταν το παιδί της πριγκίπισσας της Φοινίκης, Ευρώπης, που είχαν απαχθεί από τον Δία με τη μορφή ενός ταύρου. Του είχε δοθεί το δικαίωμα να ειναι βασιλιάς και να κάνει όλους τους νόμους απο τον θεϊκό πατέρα του, τον οποίο συμβουλευόταν κάθε εννέα χρόνια. Ο Δίας ήταν έντονα συνδεδεμένος με την Κρήτη, αφού είχε γεννηθεί μεγαλώσει εδώ (στον Ψηλορείτη), και μερικές φορές πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος ηγεμόνας του νησιού . Οι Κρητικοί έχουν ακόμα και τον τάφο του εδώ.
Ο Μίνωας ήταν παντρεμένος με την Πασιφάη. Όταν κάποτε ο λαός της Κρήτης αψήφησε το δικαίωμα του στο θρόνο, ο Μίνωας είχε απαντήσει ότι ήταν απόφαση των οι θεών να ειναι αυτός ο Βασιλιά. Ως ένδειξη για αυτό, ο Ποσειδώνας έστειλε ένα ταύρο για να θυσιάσει ο βασιλιάς, αλλά ήταν τόσο όμορφος που ο Μίνωας αποφάσισε να τον κρατήσει, θυσιάζοντας έναν από του δικούς του ταύρους. Αυτό εξόργισε τον θεό της θάλασσας και έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί με το θεϊκό ταύρο, το αποτέλεσμα αυτού του δεσμού έφερε στη ζωή ενα παιδί, το Μινώταυρο.
Ο διάσημος αρχιτέκτονας και εφευρέτης Δαίδαλος εργάστηκε για τον Μίνωα, ο βασιλιάς του ζήτησε να κατασκευάσει ένα λαβύρινθο, στον οποίο θα έκλεινε τον Μινώταυρο που ήταν μισός άνθρωπος και μισός ταύρος.
Ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως είχε πάει στην Αθήνα για να ανταγωνιστεί στους αγώνες εκεί. Κέρδισε, αλλά ο βασιλιάς της Αθήνας έστειλε τον νεαρό για να σκοτώσει ενα ταύρο στο Μαραθώνα. Ο ταύρος όμως σκότωσε τον Ανδρόγεω και όταν το έμαθε ο Μίνωας κήρυξε πόλεμο κατά της Αθήνας. Ο Δίας κατέστρεψε την πόλη, και ο βασιλιάς της αναγκάστηκε να κάνει οτιδήποτε που θα του ζητούσε ο Μίνωας για να γλυτώσει απο τον θυμό του θεού.
Ο Μίνωας ζήτησε από τον βασιλιά της Αθήνας επτά νέα κορίτσια και επτά νεαρά αγόρια να στέλνονται στην Κρήτη για να θυσιαστούν στο Μινώταυρο κάθε εννέα χρόνια. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που ο ήρωας Θησέας στάθηκε ως ένας από τους νέους που έπρεπε να θυσιαστούν. Η κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη τον ερωτεύτηκε και μαζί με τον Δαίδαλο τον βοήθησαν να νικήσει και να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Μετά από αυτό, ο Θησέας πήρε μαζί του την Αριάδνη στο ταξίδι της επιστροφής για την Αθήνα, αλλά τη άφησε στην Νάξο. Ο Μίνωας τιμώρησε τον Δαίδαλο και τον γιο του Ίκαρο κλείνοντας τους στο λαβύρινθο όπου αργότερα δραπέτευσαν με τα φτερά που είχε φτιάξει ο Δαίδαλος.
Η διαφυγή του Δαίδαλου από την Κρήτη είναι μία από τις πιο γνωστές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας. Έκανε φτερά για τον εαυτό του και το γιο του με κερί και φτερά πουλιών και έτσι πέταξαν προς την ελευθερία. Παρά τις προειδοποιήσεις όμως του πατέρα του, ο Ίκαρος πέταξε πολύ κοντά στον ήλιο και το κερί με το οποίο ήταν κολλημένα τα φτερά του έλιωσε, και ο Ίκαρος έπεσε και πνίγηκε στη θάλασσα, που από τότε πήρε την ονομασία του το Ικάριο πέλαγος.
Ο Δαίδαλος έφτασε στη Σικελία και βρήκε καταφύγιο στην αυλή του βασιλιά Κόκαλου. Ο Μίνωας έβαλε στόχο να κυνηγήσετε τον Δαίδαλο, αλλά όταν έφθασε στη Σικελία, σκοτώθηκε από τις κόρες του βασιλιά Κόκαλου. Μετά το θάνατο του ο Μίνωας έγινε ένας από τους άρχοντες του Αδη.
Ιστορία: Αν και δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι ήταν η Κνωσός, παραδοσιακά ονομάζεται "Παλάτι". Οι ανασκαφές έδειξαν ότι υπήρχε οικισμός εδώ στην 8η χιλιετία π.Χ., ίσως και πριν, και ότι ένα παλάτι βρισκόταν ήδη εδώ από την 4η χιλιετία π.Χ..
Τα θεμέλια πολλών παλατιών έχουν βρεθεί εδώ, και τα περισσότερα από αυτά που βλέπουμε σήμερα ανήκουν στο χρονικό διάστημα μεταξύ 16ου - 14ου αιώνα πΧ. Έχει και αργότερες κατασκευές μετά το τέλος του Μινωικού πολιτισμού, τούτο όμως δεν σημαίνει και το τέλος των κατοίκων εδώ. Η Κνωσός επρόκειτο να γίνει ένας σημαντικός οικισμός κατά τη διάρκεια της Μυκηναϊκής περιόδου, καθώς και κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή, και δεν είχε εγκαταλειφθεί μέχρι τον Μεσαίωνα.
Το 1878 ο Μίνως Καλοκαιρινός ανακάλυψε το χώρο της Κνωσού, και οι ανασκαφές έγιναν από τον Αρθούρο Εβανς το 1900.
Οι ανασκαφές συνεχιστήκαν για τριάντα περίπου χρόνια και η αποκατάσταση του έργου έχει γίνει πολλές φορές από τότε. Ο αρχαιολογικός χωρος της Κνωσού είναι τεράστιος: καλύπτει περισσότερα από 20 000 τετραγωνικά μέτρα.
Αρχικά μια θηλυκή θεότητα λατρευόταν εδώ. Οι φιγούρες με μια γυμνόστηθη γυναίκα που κρατά φίδια στα χέρια, πιστεύεται ότι ήταν η θεά των αρχαίων Κρητικών. Ένα άλλο ήταν το ιερό σύμβολο του διπλού πέλεκα, και ο ταύρος που επίσης λατρευόταν εδώ. Υπήρχαν παιχνίδια , οι ταυροκαθαψίες, όπου νέοι άνδρες και γυναίκες, πηδούσαν πάνω από τους ταύρους, πολλά έργα τέχνης με κέρατα και κεφάλια ταύρων έχουν βρεθεί στην Κνωσό.
Δεν είναι βέβαιο τι λαοί ζούσαν εδώ απο τα βάθη της προϊστορίας. Οι Αχαιοί εισέβαλαν τον 15ο αιώνα π.Χ. και ήταν η κουλτούρα τους που έφερε τον Μινωικό πολιτισμό στο αποκορύφωμά του. Μιλούσαν ελληνικά, είχαν έλληνες θεούς και χρησιμοποιούσαν την Κνωσό ως κέντρο. Ήταν, επίσης, αυτοί που χρησιμοποίησαν την λεγόμενη Γραμμικής Β γραφή, η οποία έχει βρεθεί σε πήλινα δισκία.
Το τέλος του Μινωικού πολιτισμού πιθανότατα προκλήθηκε από φυσικές καταστροφές. Ο σεισμός που βύθισε τη μισή Σαντορίνη το 1450 πΧ φαίνεται ότι κατέστρεψε και το μεγαλύτερο μέρος των κτιρίων στην Κρήτη.
Το Μουσείο: Πολλά από τα ευρήματα από τις ανασκαφές της Κνωσού είναι στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου, αλλά σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν Μινωικά αντικείμενα στα διάφορα μουσεία.
Μετάβαση: Τα περισσότερα ταξιδιωτικά γραφεία προσφέρουν εκδρομές την Κνωσό, αλλά φυσικά, μπορείτε επίσης να πάτε εκεί μόνοι σας. Από το Ηράκλειο υπάρχει λεωφορειακή σύνδεση με την Κνωσό.
Μυθολογία: Ο Μίνωας ήταν το παιδί της πριγκίπισσας της Φοινίκης, Ευρώπης, που είχαν απαχθεί από τον Δία με τη μορφή ενός ταύρου. Του είχε δοθεί το δικαίωμα να ειναι βασιλιάς και να κάνει όλους τους νόμους απο τον θεϊκό πατέρα του, τον οποίο συμβουλευόταν κάθε εννέα χρόνια. Ο Δίας ήταν έντονα συνδεδεμένος με την Κρήτη, αφού είχε γεννηθεί μεγαλώσει εδώ (στον Ψηλορείτη), και μερικές φορές πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος ηγεμόνας του νησιού . Οι Κρητικοί έχουν ακόμα και τον τάφο του εδώ.
Ο Μίνωας ήταν παντρεμένος με την Πασιφάη. Όταν κάποτε ο λαός της Κρήτης αψήφησε το δικαίωμα του στο θρόνο, ο Μίνωας είχε απαντήσει ότι ήταν απόφαση των οι θεών να ειναι αυτός ο Βασιλιά. Ως ένδειξη για αυτό, ο Ποσειδώνας έστειλε ένα ταύρο για να θυσιάσει ο βασιλιάς, αλλά ήταν τόσο όμορφος που ο Μίνωας αποφάσισε να τον κρατήσει, θυσιάζοντας έναν από του δικούς του ταύρους. Αυτό εξόργισε τον θεό της θάλασσας και έκανε την Πασιφάη να ερωτευτεί με το θεϊκό ταύρο, το αποτέλεσμα αυτού του δεσμού έφερε στη ζωή ενα παιδί, το Μινώταυρο.
Ο διάσημος αρχιτέκτονας και εφευρέτης Δαίδαλος εργάστηκε για τον Μίνωα, ο βασιλιάς του ζήτησε να κατασκευάσει ένα λαβύρινθο, στον οποίο θα έκλεινε τον Μινώταυρο που ήταν μισός άνθρωπος και μισός ταύρος.
Ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως είχε πάει στην Αθήνα για να ανταγωνιστεί στους αγώνες εκεί. Κέρδισε, αλλά ο βασιλιάς της Αθήνας έστειλε τον νεαρό για να σκοτώσει ενα ταύρο στο Μαραθώνα. Ο ταύρος όμως σκότωσε τον Ανδρόγεω και όταν το έμαθε ο Μίνωας κήρυξε πόλεμο κατά της Αθήνας. Ο Δίας κατέστρεψε την πόλη, και ο βασιλιάς της αναγκάστηκε να κάνει οτιδήποτε που θα του ζητούσε ο Μίνωας για να γλυτώσει απο τον θυμό του θεού.
Ο Μίνωας ζήτησε από τον βασιλιά της Αθήνας επτά νέα κορίτσια και επτά νεαρά αγόρια να στέλνονται στην Κρήτη για να θυσιαστούν στο Μινώταυρο κάθε εννέα χρόνια. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που ο ήρωας Θησέας στάθηκε ως ένας από τους νέους που έπρεπε να θυσιαστούν. Η κόρη του Μίνωα, η Αριάδνη τον ερωτεύτηκε και μαζί με τον Δαίδαλο τον βοήθησαν να νικήσει και να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Μετά από αυτό, ο Θησέας πήρε μαζί του την Αριάδνη στο ταξίδι της επιστροφής για την Αθήνα, αλλά τη άφησε στην Νάξο. Ο Μίνωας τιμώρησε τον Δαίδαλο και τον γιο του Ίκαρο κλείνοντας τους στο λαβύρινθο όπου αργότερα δραπέτευσαν με τα φτερά που είχε φτιάξει ο Δαίδαλος.
Η διαφυγή του Δαίδαλου από την Κρήτη είναι μία από τις πιο γνωστές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας. Έκανε φτερά για τον εαυτό του και το γιο του με κερί και φτερά πουλιών και έτσι πέταξαν προς την ελευθερία. Παρά τις προειδοποιήσεις όμως του πατέρα του, ο Ίκαρος πέταξε πολύ κοντά στον ήλιο και το κερί με το οποίο ήταν κολλημένα τα φτερά του έλιωσε, και ο Ίκαρος έπεσε και πνίγηκε στη θάλασσα, που από τότε πήρε την ονομασία του το Ικάριο πέλαγος.
Ο Δαίδαλος έφτασε στη Σικελία και βρήκε καταφύγιο στην αυλή του βασιλιά Κόκαλου. Ο Μίνωας έβαλε στόχο να κυνηγήσετε τον Δαίδαλο, αλλά όταν έφθασε στη Σικελία, σκοτώθηκε από τις κόρες του βασιλιά Κόκαλου. Μετά το θάνατο του ο Μίνωας έγινε ένας από τους άρχοντες του Αδη.
Τα θεμέλια πολλών παλατιών έχουν βρεθεί εδώ, και τα περισσότερα από αυτά που βλέπουμε σήμερα ανήκουν στο χρονικό διάστημα μεταξύ 16ου - 14ου αιώνα πΧ. Έχει και αργότερες κατασκευές μετά το τέλος του Μινωικού πολιτισμού, τούτο όμως δεν σημαίνει και το τέλος των κατοίκων εδώ. Η Κνωσός επρόκειτο να γίνει ένας σημαντικός οικισμός κατά τη διάρκεια της Μυκηναϊκής περιόδου, καθώς και κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή, και δεν είχε εγκαταλειφθεί μέχρι τον Μεσαίωνα.
Το 1878 ο Μίνως Καλοκαιρινός ανακάλυψε το χώρο της Κνωσού, και οι ανασκαφές έγιναν από τον Αρθούρο Εβανς το 1900.
Οι ανασκαφές συνεχιστήκαν για τριάντα περίπου χρόνια και η αποκατάσταση του έργου έχει γίνει πολλές φορές από τότε. Ο αρχαιολογικός χωρος της Κνωσού είναι τεράστιος: καλύπτει περισσότερα από 20 000 τετραγωνικά μέτρα.
Αρχικά μια θηλυκή θεότητα λατρευόταν εδώ. Οι φιγούρες με μια γυμνόστηθη γυναίκα που κρατά φίδια στα χέρια, πιστεύεται ότι ήταν η θεά των αρχαίων Κρητικών. Ένα άλλο ήταν το ιερό σύμβολο του διπλού πέλεκα, και ο ταύρος που επίσης λατρευόταν εδώ. Υπήρχαν παιχνίδια , οι ταυροκαθαψίες, όπου νέοι άνδρες και γυναίκες, πηδούσαν πάνω από τους ταύρους, πολλά έργα τέχνης με κέρατα και κεφάλια ταύρων έχουν βρεθεί στην Κνωσό.
Δεν είναι βέβαιο τι λαοί ζούσαν εδώ απο τα βάθη της προϊστορίας. Οι Αχαιοί εισέβαλαν τον 15ο αιώνα π.Χ. και ήταν η κουλτούρα τους που έφερε τον Μινωικό πολιτισμό στο αποκορύφωμά του. Μιλούσαν ελληνικά, είχαν έλληνες θεούς και χρησιμοποιούσαν την Κνωσό ως κέντρο. Ήταν, επίσης, αυτοί που χρησιμοποίησαν την λεγόμενη Γραμμικής Β γραφή, η οποία έχει βρεθεί σε πήλινα δισκία.Το τέλος του Μινωικού πολιτισμού πιθανότατα προκλήθηκε από φυσικές καταστροφές. Ο σεισμός που βύθισε τη μισή Σαντορίνη το 1450 πΧ φαίνεται ότι κατέστρεψε και το μεγαλύτερο μέρος των κτιρίων στην Κρήτη.
Το Μουσείο: Πολλά από τα ευρήματα από τις ανασκαφές της Κνωσού είναι στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου, αλλά σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν Μινωικά αντικείμενα στα διάφορα μουσεία.
Μετάβαση: Τα περισσότερα ταξιδιωτικά γραφεία προσφέρουν εκδρομές την Κνωσό, αλλά φυσικά, μπορείτε επίσης να πάτε εκεί μόνοι σας. Από το Ηράκλειο υπάρχει λεωφορειακή σύνδεση με την Κνωσό.
Κνωσός, Ιστορία και Μυθολογία της Κνωσού
Reviewed by Unknown
on
10:10:00 π.μ.
Rating:
Reviewed by Unknown
on
10:10:00 π.μ.
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή. Δεν δημοσιεύονται συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Τέτοια μηνύματα θα διαγράφονται όποτε εντοπίζονται.